We zijn op zoek naar een theorie op het gebied van de organisatiekunde. De theorie
beoogt een verklaring te geven voor het slechte functioneren van veel organisaties.
Alhoewel het boek bedoeld was als satire, werd het principe een graag gebruikt
begrip, omdat het gezien werd als een serieuze kritiek op hoe werknemers
promoveerden in hiërarchische organisaties.
Het beschreven "mechanisme" werkt aldus dat een werknemer die in zijn eerste
functie binnen de hiërarchie goed functioneert, in beginsel in aanmerking komt voor
promotie naar een hogere functie. Indien hij in die volgende functie ook goed
functioneert, staat de weg naar een volgende hogere functie, indien beschikbaar,
weer open.
Dat proces stopt echter wanneer de werknemer na zijn promotie niet meer zoals
verwacht blijkt te functioneren. Zijn (extra) vaardigheden of eigenschappen zijn
kennelijk overschat. Vanaf dat moment neemt zijn nut voor de organisatie echter snel
af, desnoods totdat hij een negatieve bijdrage aan de organisatie levert.
Maar terugplaatsing in zijn vorige functie is helaas niet mogelijk: zowel de werknemer
als de organisatie zouden daarmee impliciet toegeven een beoordelingsfout gemaakt
te hebben. De werknemer blijft dus in zijn functie gehandhaafd ondanks problemen.
